در ادامه مطلب قبلی در اینجا به چند روش آموزش موسیقی کودک که در دنیا وجود دارد می پردازیم:
کلودیو مونته وردی
مونته وردی (خانه مودکان) را برای کودکان 3تا 7 ساله تاسیس و سعی کرد تا مسائل آموزشی تربیتی کودکان معلول را مطرح کند. او معتقد بود که کودک باید در فرآیند آموزشی خود عامل فعالی باشد یا باید به او به عنوان یک عامل فعال درفرایند آموزشی خود نگاه کرد. کودک کسی نیست که فقط در معرض اتفاقات قرار گیرد،بلکه کسی است که باید به وسیله ی اراده اش اتفاقات را به وجود آورد. پس روش آموزش به خود کودک بستگی دارد.او معتقد بود که کودک را نباید رها کرد،بلکه مربی باید گام به گام با او حرکت کند،البته نه اینکه مثل کودکان رفتار کند،ولی حتی الامکان سعی کند بیاموزد که چگونه با کودک رفتار کند.مونته وردی پس از همکاری با دوست موسیقی دان خود ،ماچرونی اساس دوره های آموزشی خود را بر مبنای درک مفاهیم موسیقی بنیانگذاری کرد.ابتدا صداها را دسته بندی کرد و با شیوه های مختلف کودکان را آزمود و تمریناتی را به منظور دقیق شنیدن صداها به عنوان برترین نمود آموزش موسیقی پایه ریزی کرد.او معتقد بود بسیاری از فعالیت های صدایی و غیر صدای بیاید به آواز خواندن منجر شود ،یعنی بچه ها صداهایی را که می شوند باید بخوانند.نکته ی مهم دیگری که در روش مونته وردی حائز اهمیت است،حرکات ریتمیک است که سبب پرورش و رشد جسمانی کودک می شود.برای این منظور نیز ماچرونی با تغییر سرعت در قطعاتی که به وسیله ی پیانو می نواخت به کودکان می آموخت که چگونه به صداهای مختلفی که با سرعت متفاوت اجرا می شوند ،واکنش نشان دهند.
امیل ژاک دالکروز
وی سیستمی را تدوین کرد که اساسی ترین آن بداهه خوانی در سلفژ بود ،اما در عمل با حرکاتی مواجه شد که خودش آن را اوریتمیک نامگذاری کرد.در حقیقت اوریتمیک یک دوره حرکات بود که کودکان را از طریق حرکات فیزیکی به درک مشخصی از مفاهیم و عناصر موسیقی مثل ملودی،ریتم،هارمونی،سبک و فرم راهنمایی می کرد.او ذهن و جسم را با هم در آمیخت و روشی بر پایه شکل دادن مفاهیم ذهنی به وسیله ی حرکات بدن پایه ریزی کرد. در این روش دست زدن،پریدن،مکالمه،آواز خواندن،قدم زدن،خزیدن،لغزیدن،تلوتلو خوردن و غیره همه به کار گرفته می شود.از ویژگی های مهم روش دالکروز می توان از :فعالیت های شنیداری،روند های حرکتی و بعد استفاده از نت های (sol , mi) سپس آواز خواندن با همین دو نت ،پرورش صدای تک تک کودکان و تقویت بداهه پردازی با انواع اصوات را نام برد.
کارل ارف
کارل ارف به خاطر ضعف در آموزش های بنیادین موسیقی تصمیم گرفت (مدرسه ی موسیقی و ورزش ) را بنیانگذاری کند. از ویژگی های مهم روش ارف می توان کاربردهای درمانی آن را نام برد ، برای مثال: تاکید بر ریتم و هماهنگی گفتار ، تاکید بر حرکات بدنی و نواختن ساز،خواندن سرود و آواز که تاثیر مجموعه این فعالیت ها در کسانی که مشکل تکلم دارند،سبب تحریک و رشد گفتار و زبان و حرکات بدنی می شود.از این رو بسیاری از این روش ها جنبه ی موسیقی درمانی پیدا می کنند و دقیقا به همین خاطر کارل ارف نام مدرسه اش را (مدرسه موسیقی و ورزش ) نامیده است.در روش او برای آموزش ریتم به کودکان از لغات آشنا مثل اسامی حیوانات،گل ها،اسامی خود بچه ها،اشیا و حتی لغاتی که فاقد معنی خاص باشد،استفاده می شود.برای آموزش صداهای موسیقی،ارف نیز ابتدا از دو صدای mi,sol و بعد از یک دوره تمرینات یک ماهه یا دو ماهه بر روی این صداها،بقیه ی صداها را به کار می گیرد. به solاضافه می شود و به همین ترتیب نت های re, doنیز به این مجموعه می پیوندند که حاصل این پنج صدا گام پنتاتونیک یا پنج صدایی را به وجود می آورد.ارف اغلب از ترانه و ملودی هایی استفاده می کرد که بر اساس آواز ها و ترانه های محلی و رایج ملل مختلف ،از جمله آلمان شکل گرفته بود و از آنجا که گردش ملودی در ترانه های محلی و فولکلور بیشتر در گام پنج صدایی (پنتاتونیک) صورت می گیرد.تمرینات و آهنگ های مخصوص کودکان را در این گام تنظیم کرده و معتقد بود که گردش های ملودیک در گام پنج نتی برای کودکان خوشایند تر است.
تولید و تالیف توسط آموزشگاه موسیقی هنر ایران زمین
